W poprzedniej notce przedstawiłem reguły podług ktorych zmienia się temperatura atmosfery ziemskiej. Przedstawiłem też zasady na podstawie ktorych możliwa jest prognoza pogody w dłuższym okresie czasu oraz podałem przykłady takiej analizy z przeszłości.
Jednak o wiele bardziej frapujące jest to ze metodyka ta otwiera nam możliwości prognozowania pogody w przyszłości.
Mimo że powiedzenie amerykańskiego pisarza Marka Twaina (prognozowanie jest problematyczne szczególnie jeśli dotyczy przyszłości) dalej zachowuje generalnie racje bytu, to w przypadku pogody straciło ono swoją satyryczną ostrość.
Już dzisiaj jest możliwe przewidzenie z grubsza tego jak rozwinie się pogoda na Ziemi w najbliższych latach. Moje doświadczenia w tym względzie są jeszcze skromne mimo to spróbuję przedstawić w tej notce taką prognozę na najbliższe miesiące obecnego roku.
Zacznijmy od sytuacji jaka panowała w grudniu roku 2012.
10.12.2012
W tym czasie Ziemia znalazła się po tej stronie Układu Słonecznego w której znajdowała się większość planet w tym te dwie najważniejsze Jowisz i Saturn. Jednocześnie materia ziemska miała raczej niska częstotliwość oscylacji co spowodowało ze temperatury na Ziemi znalazły się w powyżej średniej.
W przeciągu dalszych tygodni TG Układu Słonecznego w otoczeni Ziemi zaczęło spadać w związku z tym że środek ciężkości (że tak powiem) przesunął się tak że Ziemia znalazła się w połowie o niskiej częstotliwości TG. Związany z tym spadek temperatury nikogo nie dziwił, mieliśmy przecież środek zimy.
25.01.2013
Ten spadek temperatury trwał aż do momentu koniunkcji Ziemi i Merkurego na początku Marca.
03.03.2013
Konjunkcja ta spowodowala przejsciowy wzrost TG i Temperatura na Ziemi podskoczyla. Wszystkim sie wydawalo ze to juz wiosna, dla mnie bylo jednak jasne ze ta sytuacja jest tylko przejsciowa.
To co nastąpiło potem było wprost wzorcowym przykładem destruktywnej interferencji w trakcie zgrupowania planet.
15.03.2013
Taki układ planet spowodował że temperatura na Ziemi pomimo tego że oscylacje jej materii były na niskim poziomie, dalej mogla spadać i nagle w końcu marcu mieliśmy taka pogodę jakby to był środek zimy.
Na pocieszenie mam dobra wiadomość że zima ma się ku końcowi i już od 04.04 możemy się spodziewać znacznego ocieplenia w związku z ciekawa koniunkcja planet w tym dniu.
04.04.2013
Zapoczątkowane tą zmianą, podniesienie się poziomu TG Układu Słonecznego, będzie trwać dalej aż do koniunkcji Ziemi z Saturnem.
28.04.2013
Wzrost temperatury będzie szczególnie wysoki ponieważ w trakcie poprzednich miesięcy poziom TG materii ziemskiej spadł do szczególnie niskich wartości.
Niestety z tej dobrej pogody nie będziemy mogli cieszyć się szczególnie długo bo wraz z końcem tej koniunkcji i wejściem Ziemi w obszar o niskiej wartości TG nastąpi kolejne ochłodzenie. Punktualnie z nadejściem tak zwanych „chłodnych ogrodników“ nastąpi powrót chłodów tak że radziłbym rolnikom do szczególnej ostrożności w tym roku. Ochłodzenie może być bardzo gwałtowne i temperatury mogą spaść do poziomu nie notowanego od lat.
08.05.2013
Niestety nie skończy się tylko na „ogrodnikach“ i pogoda przez następne parę tygodni będzie pod psem.
Dopiero od 08.07 można się spodziewać krótkiej poprawy w związku z koniunkcja Ziemi i Merkurego.
W przeciągu następnych miesięcy będziemy mieć pogodę zmienna bez jakiejś zdecydowanej tendencji. Jeśli już to raczej poniżej średniej.
ponieważ materia dostosowała już w międzyczasie swoje oscylacje do niskiej wartości TG Układu Słonecznego.
Jesień będziemy mieć za to raczej pogodną an na „Wszystkich Świętych“ możemy się spodziewać nawet „upałów“ oczywiście relatywnych.
01.11.2013
Ta dobra pogoda utrzyma się aż do świąt i na koniec grudnia nie będzie ani mrozu ani śniegu.
24.12.2013
Ten okres lekkiej zimy przeciągnie się aż do końca stycznia po czym nastąpi silne ochłodzenie aż do momentu koniunkcji Marsa Venus i Merkurego w bezpośredniej bliskości Ziemi co zaowocuje po dniu 22.02.2014 możliwe ze rekordowymi temperaturami dodatnimi.
Ta potrójna koniunkcja Planet przyniesie z sobą niebezpieczeństwo silnych wybuchów na słońcu a tym samym wzrost zagrożenia wszelkiego typu katastrofami geofizycznymi i nie tylko.
„Pożyjemy, zobaczymy“.
