Ta notka jest próbą odpowiedzi na komentarz kolegi MAURa w poprzedniej pogadance. Kolega Maur zwrócił mi uwagę na podobieństwo napisu na wazie z Figury 9, w podanym poniżej artykule, do imienia Sergiej tak częstego używanego w Rosji.
http://www.ascsa.edu.gr/pdf/uploads/Hesperia_83_3_Amazons_Mayor.pdf
W odpowiedzi zwróciłem mu uwagę na jego łacińskie źródło, na co MAUR odpowiedział mi, że przecież to imię mogło mieć mimo to swoje praźródło w języku słowiańskim. Sprawdziłem więc jeszcze dokładniej i znalazłem wytłumaczenie jego powstania. Miało się ono wywodzić od etruskiego rodu Sergiuszów.
Jak by nie patrzeć Etruskowie to trochę daleko do Słowian, pomyślałem sobie, ale na wszelki wypadek sprawdziłem w źródłach. I bez specjalnych problemów znalazłem artykuł o badaniach genetycznych i pochodzeniu Etrusków.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1181945/
Jedno w tym artykule było jednak dziwne. Autorzy porównali genom Etrusków ze wszystkimi grupami etnicznymi Europy, za wyjątkiem jednej. W artykule nie opublikowano żadnych porównań ze Słowianami. Takie rzeczy nie dzieją się w nauce przez przypadek. Ten brak porównania ze Słowianami jest poważnym wykroczeniem przeciwko podstawowym zasadom pracy naukowca i nie powinien mieć tak naprawdę miejsca. Zbyt dużo osób było w to zaangażowanych aby coś takiego przeoczyć, a więc wchodziło w grę tylko oszustwo z premedytacją. Prawdziwa zbrodnia na prawdzie.
Co jednak tak wystraszyło autorów, recenzentów i wydawców tego artykułu, że postanowili zataić wyniki porównania Etrusków ze Słowianami? Oczywiście strach przed prawdą, że cywilizacja Europejska jest dziełem Słowian i wszystkie kultury na naszym kontynencie bazują na ich osiągnięciach. Ukrywanie tej prawdy przed Słowianami jest też najważniejszym zadaniem służb specjalnych na Zachodzie. Utrzymywanie naszych słowiańskich narodów w nieświadomości własnej, wspaniałej i fantastycznie ważnej dla całej ludzkości świetności, jest podstawowym celem aby dalej wykorzystywać Słowian jako dostarczycieli darmowej siły roboczej i odbiorców największej tandety i genetycznie manipulowanego gówna. Trudno jest bowiem zmusić niewolnika do pracy jeśli ten wie, że jego ród sam był kiedyś Panem przodków jego obecnych właścicieli.
Z artykułu dowiedziałem się też że ślady Etrusków prowadzą do Azji Mniejszej oraz że zapiski zbliżone do ich języka znaleziono na wyspie Limnos. Oczywiście tych danych nie znajdziecie np. w polskiej Wikipedii. Jeszcze by Polacy coś zaczęli kumać. Z podań etruskich i z tego co przekazali nam na ich temat Rzymianie wiadomo, że za ich ojczyznę uważano Troję. To z niej mieli przywędrować ich przodkowie po jej upadku, i faktycznie Limnos leży jak kamieniem rzucił. O Troi czytałem dużo. Już w podstawówce czytałem Iliadę albo coś co było na niej oparte i fascynacja starożytnością została mi do dziś. Dlatego wydawało mi się że wiem coś niecoś na ten temat. Ale nigdy nie przyszło mi do głowy utożsamiać Troję ze Słowianami. Oczywiście wiedziałem o tym, że każdy szanujący się ród szlachecki wywodził swoje pochodzenie od znanych postaci mitologicznych i historycznych w starożytności i nie zabrakło takich którzy podawali się też za potomków Hektora czy Parysa, ale traktowałem to tylko jako przejaw folkloru sarmackiego. Teraz spojrzałem na ten temat innymi oczyma i nagle pewne fakty zaczęły mi się układać w taki sposób, że dostałem gęsiej skórki z emocji.
Słowo Troja nie jest obce Słowianom. Tak nazywało się jedno z ważniejszych i najbardziej tajemniczych bóstw w słowiańskim panteonie. Wprawdzie w literaturze coś tam pitolą o powiązaniu z cesarzem Trajanem ale dla mnie stało się jasne że Troja to znaczyło po prostu kraj Trojana.
Czyżby więc mieszkańcy Troi byli Słowianami?
No ale co wiemy więcej o Troi? Np. to że była miastem w zakresie wpływów Imperium Hetytów. Z zachowanej korespondencji zachowała się nawet nazwa jej stolicy - Wilusy.
Nazwa jakby trochę znajoma i brzmi w naszych uszach niepokojąco swojsko. I faktycznie ma taki sam rdzeń jak słowiańskie słowo "Wielo", a to z kolei znaczy zarządzać, dzierżyć. Takie samo źródło ma też słowo Wielkopolska gdzie jej pierwotne znaczenie odnosiło się do pola władcy czyli do obszaru jego władzy. I z tego słowa Grecy zrobili Ilios połykając „W”, czyli swoją nazwę dla siedziby władcy kraju Trojana.
Nieprzebranym źródłem informacji o Troi jest Iliada Homera. Zatrzymajmy się przez chwile na występujących tam postaciach Trojan. Np. przy postaci Priama. I to słowo nie jest nam obce, to przecież rosyjski „прямой” (priamoj) czyli nasz polski „prawy albo uczciwy”. Nie ma w tym nic dziwnego, że jeśli Trojanie byli Słowianami to swojemu władcy nadali imię „Prawy”. Postać Priama ma jednak dodatkowe niespodzianki. W młodości miał dostać się w niewolę u Herkulesa po tym jak ten popadł w konflikt z jego ojcem Laomedonem. Herkules podarował Priamowi wolność, po tym jak jego siostra Hezjone zapłaciła za niego okup.
Założę się, drogi czytelniku, że nie wpadniesz na to pod jakim innym imieniem Priam był znany Grekom. A wiec proszę się teraz trzymać mocno. Grekom był on również znany pod imieniem „Ποδάρκης“ Podarkes. Ale to jeszcze nie koniec niespodzianek. W wojnie trojańskiej Priam mógł liczyć na pomoc swoich sprzymierzeńców a może bardziej swoich poddanych czyli Scytów i Amazonek. Te ostatnie prawie że pokonały Greków, gdyby nie pomoc Achillesa, który w decydującym momencie wrócił na pole bitwy i zabił królową Amazonek Pentesileję czyli tę która była silna ze pięciu.
Sama Troja słynęła z hodowli koni, a jazda to była domena Scytów. Tylko oni posiadali w tamtych czasach nowoczesną jazdę i rola konia w Troi może być zrozumiana tylko wtedy kiedy przyjmiemy, że miasto Troja było w tamtych czasach stolicą imperium scytyjskiego a tym samym Imperium Słowian. Na ale co z Siergiejem? Ano nic prostszego. Zarówno Siergiej jak i Srogi mają wspólny rdzeń. Tak więc jakiś Słowianin o imieniu „Srogi” uciekając z Troi zawędrował do Italii zakładając tam Etruski ród Sergiuszów.
