Czy to aby nie za optymistyczne?
Wiadomość o planach amerykańskiego koncernu Lockheed Martin budowy reaktora syntezy nuklearnej nie wzbudziłyby zapewne takiego zainteresowania gdyby nie to ze za tym projektem stoi organizacja o nazwie Lockheed Advanced Development Programs zwana tez Skunk Works. http://de.wikipedia.org/wiki/Lockheed_Advanced_Development_Programs
wsławiona między innym opracowaniem koncepcji samolotu szpiegowskiego U-2 czy tez SR-71 "Blackbird". Także inne koncepcje z tej kuźni mózgów należały do technicznych mejstersztyków. Tak więc w przeciwieństwie do innych tego typu informacji ta wiadomość została potraktowana poważnie.
http://www.lockheedmartin.com/us/products/compact-fusion.html
Jednak zapewnienia o tym ze reaktor o mocy 100 megawatów miałby mieć wielkość 7 x 13 metrów spotkały się z niedowierzaniem. Coś takiego uważano dotychczas za technicznie niemożliwe.
Na czym w takim razie polega osiągniecie Skunk Works. Przede wszystkim na tym ze śmierdzi ono jak skunks kradzieżą moich idei opisanych w tej notce:
http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2013/10/o-zimnej-fuzji.html
Amerykanie zastosowali „wtryskiwanie „ elektronów do gorącej plazmy czyli wprowadzili to w życie co proponowałem.
Innego typu informacje o jakoby użycie wielokrotnych pułapek magnetycznych trzeba traktować z niedowierzaniem. Jest to zapewne wprowadzanie w błąd konkurencji aby skierować ją na fałszywe tropy. Tego typu koncepcje były sprawdzane w latach 80-tych i zarzucone z powodu nieprzydatności.
A ja się dziwiłem dlaczego na moich blogach najwięcej wejść jest z Ameryki i to również na tych w języku polskim. Wiele koncepcji wynikających z mojej teorii a mających znaczenie innowacyjne i potencjał rewolucyjnych zmian technologicznych świadomie publikuję tylko po polsku aby dać moim rodakom szansę na osiągniecie przewagi informacyjnej. Również ta notka o syntezie termojądrowej ukazała się tylko po polsku. Ku mojemu zdziwieniu to nie Polacy najczęściej ja czytali tylko Amerykanie. Teraz już wiadomo dlaczego.
